แวววิเชียร For Get Me Not

แหล่งกำเนิดดั้งเดิม ของแวววิเชียร ยังค้นไม่พบ แต่มีหลักฐานว่า นำเข้ามา ในประเทศไทยครั้งแรก ในปี พ.ศ. 2453 โดยแหม่มคอลลินส์ ถึงตอนนี้ก็มีอายุ 114 ปีแล้ว ครั้งนั้นแวววิเชียร ถูกนำเข้ามาจาก เมืองมัณฑะเลย์ สหภาพพม่า เดิมแวววิเชียร มีชื่อเรียกกันทั่วไปว่า ต้นฟอร์เก็ตมีน็อต

ต้นฟอร์เก็ตมีน็อต ของไทยไม่ใช่ Forget-me-not ของแท้ และยังไม่มีชื่อ ในภาษาไทย หลวงบุเรศบำรุงการ จึงตั้งชื่อให้ว่า ต้นแวววิเชียร ซึ่งเป็นชื่อที่ไพเราะ และมีความหมายดีมาก ในปัจจุบันคนไทยส่วนใหญ่ จะเรียกว่าต้นแวววิเชียร แต่คนสมัยก่อน ที่มีอายุมาก จะเรียกว่า ต้นฟอร์เก็ตมีน็อต หากใครได้ยินคนเรียกทั้ง 2 ชื่อนี้ก็ขอให้เข้าใจว่า เป็นชนิดเดียวกัน